Во молитвата е полнотата на животот, животната сила, нелицемерниот израз на љубовта, исконската потреба за припадност. Преку молитвата Адам пред падот, постојано општеше со Бога, а после падот таа со напор и маки се враќа во нашите срца. Со голем труд се добива молитвата, а со неа благодатта, која е учителка на сите добродетели, прозор кон сите знаења, видело на сите виделини. Со благодатта се знае она што се знае, со неа се гледа и со неа се живее. Со благодатта на Светиот Дух можеме и умееме. И во крајна смисла, со неа и само со неа, може да се спознае Бог како едносуштие на Света Троица.
Архимандрит Пајсиј Танасиевиќ
