Еднаш ми пријде еден странски мисионер и ми рече: „Ти можеби си добра жена, но не си добра христијанка!“
Прашав: „Зошто?“
„Затоа што овде си толку долго, а одиш наоколу и зборуваш англиски. Кои овдешни јазици си ги научила?“
Му реков: „Не успеав да научам ниту еден локален јазик, затоа што многу патувам од едно на друго место. Штом научам еден дијалект, тие почнуваат да зборуваат друг. Само ’Добро утро’ и ’Добра вечер’ научив. Ништо повеќе.“
„Па ти си никаква христијанка. Како воопшто мисионериш? Сите римокатолици и протестанти ги учат овдешните јазици за да…’
Тогаш реков: „Господи, дај ми одговор за него.“ Ова го реков со сето свое срце, а потоа реков: „А, да. Заборавив да ти кажам. Знам пет јазици.’
„Навистина? Кои?“
„Првиот е насмевката. Вториот е солзите. Третиот е допирот. Четвртиот е молитвата, а петтиот е љубовта. Со овие пет јазици можам цел свет да го поминам.’
Тој застана и рече: „Чекај малку да го запишам ова…“
Со овие пет јазици можеш да патуваш низ целиот свет и цел свет е твој. Сакај ги сите како најблиски – без оглед на нивната вера или раса, без оглед на било што.
Секаде има Божји луѓе. Никогаш не знаеш дали некој што сега го гледаш ќе стане светител.
Мајка Гаврилија
