Постои страв Божји и страв човечки. Стравот Божји – тоа е смирението, а човечкиот страв – тоа е малодушноста. Од каде се појавува човечкиот страв? Ако имаш таков страв, значи имаш гордост. Оној кој нема гордост го отфрлил човечкото и се преисполнува со Божјата благодат, преминувајќи од сила во сила. Човечкиот страв е енергија на светското срце. Светското срце – тоа е срце прилепено за светот кој како пајак ги вшмукува неговите животни сили. Тоа е срце во кое наместо крв тече мрснотијата на лошите мисли. Како се победува стравот? Многу просто – биди смирен. Во смирението се потопуваат сите стравови и помисли, како камења во огромниот океан. Тогаш ќе разбереш, дека смирението е вистинско херојство. Затоа на стравот спротиставеното му е имено херојството. Но не тоа херојство за кое се зборува во светот, а херојството на смирението, кое раѓа чисто срце. Чистото срце, кое го познало Неспознатливиот и го сместило Несместливиот нема човечки страв, но има страв Божји, кој во него се претвара во неизменлива Љубов.
Монах Симеон Атонски
